odróżniać się
Смотреть что такое "odróżniać się" в других словарях:
odróżniać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być odmiennym, różnym od otoczenia; mieć cechy odróżniające od innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odróżniać się stylem życia, strojem, usposobieniem. Wyraźnie odróżniał się od reszty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odróżniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odróżniaćam, odróżniaća, odróżniaćają, odróżniaćany {{/stl 8}}– odróżnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odróżniaćnię, odróżniaćni, odróżniaćnij, odróżniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zielenić się — ndk VIa, zielenić sięni się, zielenić sięnił się 1. «stawać się zielonym (zwykle o roślinach)» Brzozy już się zielenią. Oziminy się zielenią. 2. «odróżniać się od tła zielonym kolorem; zielenieć» Na stole zieleniła się sałata. Słomiane dachy… … Słownik języka polskiego
wyróżniać się – wyróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odznaczać się czymś szczególnym, odróżniać się czymś (zwykle pozytywnym) od innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyróżniać się ubiorem, grzecznością, urodą. Wyróżniał się wśród gości wykwintnymi manierami. Wyróżniać się w nauce.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odróżnić — dk VIa, odróżnićnię, odróżnićnisz, odróżnićnij, odróżnićnił, odróżnićniony odróżniać ndk I, odróżnićam, odróżnićasz, odróżnićają, odróżnićaj, odróżnićał, odróżnićany 1. «dostrzec różnicę między kimś a kimś lub czymś a czymś, zaznaczyć tę różnicę» … Słownik języka polskiego
czerwienić — ndk VIa, czerwienićnię, czerwienićnisz, czerwienićwień, czerwienićnił, czerwienićniony «nadawać czemuś barwę czerwoną, malować na czerwono, czynić czerwonym; rumienić» Zachód czerwieni chmury. czerwienić się 1. «stawać się czerwonym, nabierać… … Słownik języka polskiego
wyróżnić — dk VIa, wyróżnićnię, wyróżnićnisz, wyróżnićnij, wyróżnićnił, wyróżnićniony wyróżniać ndk I, wyróżnićam, wyróżnićasz, wyróżnićają, wyróżnićaj, wyróżnićał, wyróżnićany 1. «dać komuś, czemuś pierwszeństwo, zwrócić na kogoś, na coś szczególną uwagę,… … Słownik języka polskiego
czerwienieć — ndk III, czerwieniećeję, czerwieniećejesz, czerwieniećej, czerwieniećniał, czerwieniećnieli 1. «stawać się czerwonym, nabierać czerwonego koloru; czerwienić się» Liście czerwienieją jesienią. 2. «stawać się czerwonym z powodu napływu krwi do… … Słownik języka polskiego
srebrzyć — ndk VIb, srebrzyćrzę, srebrzyćrzysz, srebrz, srebrzyćrzył, srebrzyćrzony «pokrywać przedmioty (głównie miedziane lub mosiężne) warstewką srebra, najczęściej metodą galwaniczną, dla celów technicznych, np. w elektrotechnice, i dekoracyjnych, np. w … Słownik języka polskiego
zielenieć — ndk III, zieleniećeje, zieleniećniał 1. «stawać się zielonym, nabierać zielonego koloru, odcienia» Szynka psując się zielenieje. 2. «o człowieku, o twarzy ludzkiej: nabierać ziemistej bladości, pokrywać się ziemistą bladością» Ze strachu twarz mu … Słownik języka polskiego
kontrastować — ndk IV, kontrastowaćtuję, kontrastowaćtujesz, kontrastowaćtuj, kontrastowaćował, kontrastowaćowany «wyraźnie odróżniać się od czegoś, wyróżniać się wśród czegoś; różnić się krańcowo, być przeciwieństwem czegoś» Kontrastujące kolory … Słownik języka polskiego
